Met de komst van een mobile-port van de allereerste Danganronpa game leek het mij een goed idee om de extravagante murder-mystery reeks eens in de schijnwerpers te zetten. De games hebben al een behoorlijke cultstatus gekregen binnen de weeb-community, maar voor nieuwkomers die nog nooit van de moordlustige teddybeer “Monokuma” hebben gehoord is dit juist hét moment om met de serie te beginnen.
Macaber moordspelletje
Als highschooler Makoto Naegi aankomt bij het prestigieuze Hope’s Peak Academy gaat het al snel fout. Hij valt flauw en komt bij in een compleet van de buitenwereld gebarricadeerd schoolgebouw. Behoorlijk verward baant Makoto zich een weg door de school en maakt hij één voor één kennis met de rest van de cast: 15 studenten die allemaal een verschillend talent hebben waar ze in uitblinken. Zo is de ene student een bekend idool en de ander een programmeur.
De sfeer is meteen gezet: niemand weet wat er aan de hand is, bijna niemand kent elkaar en niemand kan een uitgang vinden. Je voelt je als speler vrij beklemd: een gevoel dat nóg erger wordt zodra het brein achter deze operatie zich laat zien: een irritante gamemaster in de vorm van een zwart/witte teddybeer.
De regels van de zogenaamde “Killing Game” zijn macaber maar simpel: leerlingen kunnen alleen ontsnappen door een medestudent te vermoorden, en hiermee weg te komen zonder dat de rest weet dat hij/zij dit heeft gedaan.
Het is een grimmige situatie, maar de game zelf is opvallend kleurrijk en stylistisch: bloed heeft een roze kleur, de school is lekker extravagant en de interacties met studenten zijn bij vlagen even gestoord als het plot. Het spel is dus niet zo depressief als dat je zou verwachten.
Interactieve lijkschouwing
Danganronpa is grotendeels een visual novel. Dat betekent dat de game voornamelijk bestaat uit het lezen van dialoog tussen de personages. Je zou het eigenlijk bijna een soort interactief boek kunnen noemen.
Tussen het moorden door heb je tijd om je vriendschap met medestudenten te levelen. Hier neem je echter wel een risico: je weet nooit van tevoren wie er sterft en of het dus wel handig is om met een specifieke student om te gaan.
Zodra er een lichaam word gevonden is het aan jou om te zoeken naar clues. Zo zul je de plaats delict moeten onderzoeken, alibi’s van studenten aanhoren en op zoek gaan naar opvallende items en veranderingen binnen het schoolgebouw. Je zult als speler merken dat je niet snel conclusies kan trekken als resultaat van je onderzoek. Voordat je het weet is de tijd op en moet je door naar de volgende fase van het spel: de class trial.
Bukkake-party van M. Night Shyamalan
Class trials zijn naast het visual novel-aspect het belangrijkste onderdeel van de Danganronpa games. Hierin presenteer je de gevonden clues en kom je via minigames stapje voor stapje dichterbij de killer.
De belangrijkste minigame, die overigens het meest terugkomt, is “Nonstop Debate”. Terwijl studenten onderling discussiëren over de moordzaak, moet jij als speler kritisch kijken naar de statements van iedereen. Dialoog vliegt in noodtempo over het scherm en zodra je een fout statement vind, ontkracht je deze door je gevonden bewijs erop te presenteren. Deze opzet doet het meest denken aan de Ace Attorney games van Nintendo.
De trials zitten vol met twists en turns: zo zal de persoon die je aan het begin van de game verdenkt compleet onschuldig blijken. Ik denk niet dat ik ooit een game heb gespeeld met zulke gestoorde plottwists: je kan het zo gek niet bedenken voordat Danganronpa opnieuw de ene na de andere twist in je gezicht gooit alsof het een bukkake-party van M. Night Shyamalan is. Deze trend zet zichzelf door tot en met de 3e game in de serie, waar het zijn hoogtepunt al snel bereikt.
Door de beren het bos niet meer zien
In het geval dat je de games nog niet gespeeld hebt, kan het aanbod best overweldigend zijn: je hebt 3 “main games”, 2 verschillende anime series en een spin-off game. Net zo intimiderend als die nare kutbeer eigenlijk.
Allereerst de main games: Deze bestaan uit Danganronpa: Trigger Happy Havoc, Danganronpa 2: Goodbye Despair en Danganronpa V3: Killing Harmony. Je zou in principe alleen de 3 hoofdgames kunnen spelen in die exacte volgorde, zonder dat je iets belangrijks mist.
Mocht je echter alles te weten willen komen over het Danganronpa universum? Dan heb je nog een spin-off game: Ultra Despair Girls. Het is een actiegame in plaats van een visual novel en heeft compleet andere gameplay. Zonder al teveel te spoilen speelt de game zich af tussen de eerste 2 hoofdgames, maar speel je hem pas na afloop. Volg je het nog?
Naast deze 4 games hebt je ook verschillende anime series. Danganronpa: The Animation is simpelweg een matige verfilming is van de eerste game. Ik raad je sterk af om deze te kijken voordat je aan de games begint: het haalt bij lange na niet het niveau van het origineel en voelt enorm gerushed aan.
Danganronpa 3 (dus niet V3) is de tweede en laatste animeserie. De serie bestaat uit 3 verschillende arcs: Future-arc, Despair-arc en Hope-arc. Je kijkt Future-arc en Despair-arc om en om met elkaar, waarna je eindigt met Hope-arc. Fucking verwarrend allemaal, ik weet het.
Om het allemaal kort samen te vatten: dit is de juiste speel/kijkvolgorde.
Google is je grootste vijand
Als laatste nog een tip: zoek helemaal niets op via zoekmachines en speel zo blind mogelijk de games. Één keer “Danganronpa” intikken op Google resulteert in talloze spoilers en dat is enorm zonde als je nog moet beginnen. Geloof me, de ontknopingen zijn zó zenuwslopend dat je er na afloop nog van wakker ligt.
Danganronpa: Trigger Happy Havoc is speelbaar op PC, Playstation 4, Playstation Vita en nu ook je mobiel. (Android en iOS.)
Laat een antwoord achter