Singer-songwriter en poetry-rapper Haru Nemuri is na het internationale succes van album Haru to Syura terug met een nieuwe EP: Lovetheism. De zangeres, die zichzelf “The Singing Ultimate Weapon” dubt, maakt experimentele J-pop die klinkt als een mix tussen catchy rock, hiphop en bij vlagen zelfs noise. Als fan van het eerste uur heb ik Lovetheism uiteraard ook gecheckt. Haalt deze nieuwe EP het niveau van dat geweldige debuutalbum?
Bombarie van blaasinstrumenten
Het album begint al meteen met een verassing: opening track Fanfare doet zijn naam eer en bouwt langzaam op naar een bombarie van blaasinstrumenten die het refrein vormen. Haru’s stem steekt er bovenuit en lijkt de fanfare zogezegd aan te sturen.
Het is een track die in geen enkel opzicht doet denken aan haar eerdere nummers. Dit maakt het al meteen een stand-out track en een mooie opener voor de rest van de EP, maar voor mij is het toch niet één van de highlights waar ik regelmatig op terugval. Hoewel de track beter tot zijn recht komt op het album dan als single mis ik toch een beetje snelheid.
Alsof mijn gebeden zijn verhoord door de heilige J-pop goden is daar echter de tweede track van Lovetheism: Trust Nothing but Love. De chaos kickt al snel in met snelle drums en een effectieve gitaarriff die bijna het hele nummer blijft hangen. Het doet denken aan een upgrade van “Make More Noise Of You“, en klinkt in mijn mening zelfs beter. Haru’s luide screams en de gitaarsolo richting het einde versterken de track alleen maar meer.
Lawaaierige roze eenhoorn
Noisy gitaren en blaasinstrumenten maken hun terugkeer in Pink Unicorn. De track blijft lekker in je hoofd hangen en het refrein na de bizarre bridge barst bijna uit zijn voegen. Het is voor mij één van de hoogtepunten van de EP, al zou je kunnen zeggen dat het nummer iets te lang doorgaat en uiteindelijk in herhaling valt.
Het komt niet zo vaak voor dat de title-track van een album enorm indruk maakt. Lovetheism is daar echter een verrassende uitzondering op, ondanks dat het met zijn speelduur van 2 minuten en 46 seconden het kortste nummer op de EP is. De simpele doch oorverdovende drums in combinatie met de “aah, aah” achtergrondvocalen en snerpende synths maken het een memorabel meesterwerkje. Eigenlijk stopt de track nét op tijd, voordat het te repetitief word.
Be Your Ocean is daarentegen een wat vergetelijk nummer. Het is dan misschien verre van slecht, maar kan niet opbotsen tegen de echte bangers van het album. Van alle nummers op het album is Be Your Ocean samen met de afsluiter één van de nummers die niet blijven hangen. Sure, de gitaariff is catchy en doet denken aan de fenomenale titletrack van Haru To Syura, maar de intensiteit en onvoorspelbaarheid ontbreekt.
Het onmiskenbare hoogtepunt
Toen Haru vorig jaar in Nederland optrad in concertboot V11 was Riot al één van de hoogtepunten van de setlist. Op Lovetheism symboliseert het nummer zelfs de piek van het album. Vlotte raps worden afgewisseld met een schreeuwerig “Riot, Riot, Riot!”, welke vervolgens weer worden omgeruild voor een bridge waar de piano centraal staat. De track laat Haru schijnen in haar unieke stijl en net voordat de track wegvaagt komt het refrein terug met een extra dosis noise.
Zoals ik al eerder noemde kan helaas niet hetzelfde gezegd worden over de laatste track van het album: Apple Song. Het is een langzaam nummer dat het tegenovergestelde vormt van Riot en het album afsluit. Het aantal keren dat ik dit nummer op replay heb gezet is op één hand te tellen, en het merendeel hiervan was voor het schrijven van deze tekst. Al met al is Apple Song de meest vergetelijke track en voegt het weinig toe aan de EP.
Conclusie
Lovetheism heeft z’n ups en downs en haalt slechts bij vlagen het niveau van Haru To Syura. Zo heb ik gemerkt dat ik steeds vaker terugkeer naar dat album in plaats van deze EP, en dat is jammer. Toch zijn tracks als Pink Unicorn en Riot de moeite waard, en is Fanfare ondanks mijn kritiek een unieke opener die perfect tussen de andere nummers past.
Voor fans van Haru Nemuri is Lovetheism een leuke aanvulling op de rest van haar discografie, maar als nieuwkomer stuur ik je zonder twijfel door naar dat prestigieuze debuutalbum. Luisteren naar Lovetheism doe je hier via Spotify!
Laat een antwoord achter