Anime Review: Oddtaxi

Tussen het laatste artikel en de Re:Boot van Club Weeb heb ik een hoop anime gekeken. Een ongezond aantal zoals gewoonlijk. Tussen al deze anime zat er maar één echt meesterwerk, en het was degene die al mijn vrienden en ik samen besloten om over te slaan: Oddtaxi. Voordat je je afvraagt waarom deze Beastars-bootleg een meesterwerk is, laat mij het je in detail uitleggen.

Oddtaxi is een Mystery-crime-drama anime die zich voornamelijk afspeelt voor en achter in de privetaxi van Hiroshi Odokawa in Tokyo. De show is geschreven door Kazuya Konomoto en geregisseerd door Baku Kinoshita, het is tevens ook Baku’s eerste werk als regisseur. Echte underdogs binnen de industrie dus, die hopelijk hun doorbraak maken.

Odokawa is een taxichauffeur met een, ogenschijnlijk, simpel leven. Of hij misschien een meisje heeft gekidnapt laten we nog even in het midden. Op een normale werkdag komt hij allemaal verschillende mensen tegen: zijn clienteel bestaat onder meer uit een verpleegster die capoeira oefent, een delinquent die Odokawa forceert de getaway-driver te zijn voor een bankoverval, en een rappende yakuza die geld aftroggelt van naïeve volwassen mannen. Ik loog trouwens, het zijn namelijk helemaal geen mensen, maar dieren. Schrijf het echter nog niet af.

Bij uitzondering zijn furries oke

Als het eerste is waar je aan denkt “ew weer zo’n smerige furry anime, hier heb ik dus echt geen zin in!” dan ben ik erg teleurgesteld in je. Het is al goed, Nick-senpai vergeeft het je. Ja oké, als geanimeerde humanoid-dieren exclusief gebruikt zouden worden voor passionele interspecies seks, dan had je misschien een punt gehad. Dat is bij Oddtaxi echter niet het geval: het is simpelweg belangrijk voor het verhaal!

Langzaam maar zeker komt iedereen elkaar wel een keer of twee tegen. Dit doet bij vlagen zelfs denken aan een Tarantino film, zonder de overdreven voetenfetisj dan. Dit is iets wat veel anime proberen en weinig zo perfect uitwerken als Oddtaxi. Zelfs het mysterie waarom alle dieren zichzelf mensen noemen word duidelijk maar dat is een teringgrote spoiler dus daar begin ik maar niet over.

Visueel genot en kleurrijke castmembers

Over de artstyle dus. Naast dat het ontiegelijk schattig is, weet studio OLM dankzij hun werk aan onder andere Pokemon en Inazuma eleven hoe ze memorabele en herkenbare karakters moeten ontwerpen. Ja, er is CGI, maar alle characters worden hier gelukkig van gespaard. Alleen de titulaire taxi moet hieronder lijden en om heel eerlijk te zijn is dat helemaal geen probleem. Soms vergeet je zelfs naar de taxi te kijken omdat de dialoog te interessant is.

Voor een down-to-earth crime drama zoals dit is de keuze om dieren te gebruiken als personages (in plaats van mensen) ook een verbazend goede keuze. Niemand lijkt namelijk op elkaar of is te verwarren voor één van de andere kleurrijke cast-members. Door mijn ongediagnoseerde schizofrenie zijn er in andere anime wel eens momenten dat het lijkt alsof er twee characters elkaars naam hadden, puur omdat ze er zo inwisselbaar uitzien.

Het moment dat de credits voor het laatst op mn scherm kwamen en de heerlijke OP weer begon met spelen zat ik gewoon met een open mond te kijken. Ik was gewoon teleurgesteld dat het al over was. Alle conflicten zijn gewoon opgelost en ik wilde gewoon niet geloven dat ik niet nog een week kon wachten voor weer een nieuwe episode. Helaas komen alle goede dingen tot een eind. Net als Jojolion 🙁

Net geen rozengeur en maneschijn

Ik heb eerder al gezegd dat de dialoog fantastisch is. Dat is ie ook zeker, maar af en toe kom je toch een paar matige grappen tegen die een beetje de wow-factor uit de anime halen. Studio OLM houdt van droge humor, en maken dat ook uitgebreid duidelijk, maar soms komt het wel erg flauw over. En dan niet de goede “droog en flauw combi” die bijvoorbeeld Ongaku op een compleet ander niveau weten te brengen. Het is meer de soort cringe die thuis hoort op Nederland 3, net na Toren C..

Gelukkig heeft Oddtaxi geen humor nodig om je een verhaal te vertellen wat je meesleept van begin tot eind. De muziek, artstyle, persoonlijkheid en zelfs de furry aesthetic zijn eigenlijk solo al genoeg voor een goed cijfer. Laat staan dat deze bij elkaar komen! Oddtaxi is gewoon een verhaal wat maar een keer in een paar jaar verschijnt en de vloer met je afveegt. Kijk deze shit!